The end is near

Hola chicos!

Jullie hebben nog een verhaaltje, wellicht ook wel 2, te goed! Geen tijd gehad tussendoor echt wat leuks op papier te zetten. Zo’n laatste week vliegt werkelijk voorbij... 

Bien, nu op de luchthaven zittende, met 75% gesloten winkeltjes, maar wel mijn gratis koffie en chocola, heb ik wel eventjes tijd om rustig de week te overzien!

Dan beginnen we bij vorige week zaterdagavond denk ik zo? Hemel, hoop te vertellen ben ik bang... Zal het compact houden! Zaterdagavond lekker hapje eten bij één van de betere steakhouses van de regio! En dat is nodig, want Costa Rica is, ja echt waar, niet zo’n vleesland. Hier was het vlees echter op en top! Emilies laatste avond was zodoende een geslaagde avond! 

Met Emilie in het vliegtuig richting de Zwitserse Alpen ging de harde kern, Charlotte, Franzi en ik dus, een dagje op pad! Alajuela City Mall was de eindbestemming. Een goeie lunch, schitterende film (Bohemian Rhapsody), wat shoppen en drankjes later zat ook deze dag er weer op. Zoals ik zei, zo’n laatste week vliegt daadwerkelijk voorbij! Hoogtepuntje hier is en blijft toch wel de vele soorten popcorn hier, oeps. Naast de eerder genoemde cheddar- en karamelpopcorn hebben we nu ook de chocoladepopcorn ontdekt! Was er persoonlijk wel fan van, oeps.

Oh trouwens, mijn hooggewaardeerde, ik verwacht in ieder geval niet anders, kwaliteiten met het invoegen van foto’s laat ik hier achterwege, zijn simpelweg veel te veel foto’s om in te voegen! Gelukkig kunnen jullie bij het kopje foto’s alles zien en is er een duidelijke beschrijving. Ik schaar jullie hoog in!

Goed, maandag. God oh god wat had ik geen zin in deze dag. Dubbele les, wetende dat ik hele week dubbele lessen zou hebben, en wetende dat het einde van mijn Costa Ricaanse leven nabij kwam. Maar goed, wat ik ook deed, het werd gewoon maandag, en ik had gewoon dubbele les. En die les, die was me een partij slecht! Weekje ietwat veel gereist en des te minder Spaans gepraat... Gelukkig kwam het wel weer naar boven, kenmerk dat de taalbeheersing wel goed zit! 

Deze dag had ik ook een goed gesprek, had ik vaker, maar dit is de moeite waard te vertellen, met moederlief hier. Het gaf mij het gevoel dat ik eindelijk een vraag kon stellen die ik al wel eerder wilde stellen: “Waar is de padre familia?” Ze begreep de vraag, en reageerde heel normaal. De vader is een jaar of 10 geleden vertrokken van de familie... Vrijwillig? Neuh, alles behalve. Moederlief schopte de alcoholist de deur uit! Zelf zit ze er niet heel erg meer mee, maar ze vind het voor Brandon en Rosa wel erg om (grotendeels) een juegd zonder vader door te maken. Voor mij vergroot dit mijn respect voor haar meer en meer!

Dinsdag, dubbele les... Oh nee! Toch niet, we hielden het vandaag op de gebruikelijke 2 en half uur middagles! Daar was ik het natuurlijk roerend mee eens! Ochtendje genieten van het goeie weer wordt niemand slechter van... 🙈🌞 

Woensdag, wow woensdag al, houd het inderdaad fijn compact! Maar goed “wow woensdag al” was eigenlijk ook wat ik dacht toen ik die dag, onvrijwillig door mijn kleine grote vriend Santiago (het schattige jochie), wakker werd om een uur of half 6. Deze dag moest ik langs het kantoor van Projects Abroad voor de laatste afhandelingen, en mijn geld van 6 weken openbaar vervoer wat ik terug kreeg. Toch al gauw zo’n 15000 Colones, €22,50! Zie je het voor je, 6 weken openbaar vervoer in ons kikkerlandje voor €22,50? Nee natuurlijk niet! Maar goed, toch al gauw een leuk avondje uit eten! En laat dat nou net weer het idee zijn voor woensdagavond! #surprise 

Goed, het werd een avondje bij de Mexicaan. Echt, ik geniet van de nacho’s daar! En een kleine verwennerij, want ja, ben bang dat ik daar voorlopig niet meer uit eten ga, dus ik mocht aan de overheerlijke chocolade cake! Ook waren er 3 nieuwe vrijwilligers enn1 van hen was... Een jongen! Gekukkig ben ik hier nog 2 hele dagen om ervan te genieten!....

Nog een leuk feitje van deze dag, mijn pakketje voor Robin is dan eindelijk op de plek van bestemming! Scheelt dat ik deze pas 3 en halve week geleden verstuurde! Maar goed, ik was allang blij dat het daar was waar het moest zijn. En gekukkig viel het ook nog in de smaak! 

Trouwens, zo warm als het hier buiten is, zo koud is het hier binnen op de luchthaven... en dan heb ik nog wel een trui aan! Dit in combinatie met 2 nachten nauwelijks slaap (wow, zieke cliffhanger voor wat komen gaat) kunnen de mensen die me goed kennen wel indenken hoe mijn gemoedstoestand is. Hopelijk heeft het geen effect op mijn verhaal! 

Donderdag, ik werd wakker als een zombie waarvan dat beetje dat nog heel zou zijn, ook gebroken was. Nauwelijks geslapen. Por qué? Yo no sé! Maar was wel prima dagje! Ochtendje zwemmen met de les, bij de zwemwateren nabij Belén. Al hetbwater daar is mineraal water en natuurlijk gezuiverd, zonder enige vorm van chemicaliën. Wat is de gevolg? Gezond om in te zwemmen en gruwelijke kou. Maar goed, uiterst verfrissend, dat wel! 

Zo verfrissend dat ik Spaans begon te lullen als ware ik een wandelend woordenboek! Het deed me goed echt te zien dat ik zoveel vorderingen heb genaakt en daadwerkelijk een gesprek kan aangaan in het Spaans. Natuurlijk met fouten, natuurlijk moet het zoeken naar woorden zo nu en dan, maar communiceren lukt! Die middag daadwerkelijk mijn programma afgerond en mijn final test gedaan. Klinkt allemaal spannender dan het is maar nuttig is het wel! Een autobiografisch verhaal schrijven over Juana uit Cuba, een compleet verzinsel figuur. Toch? Mijn lerares hield dag in, dag uit vol dat zij echt was en daadwerkelijk langs zou komen op de dag der final test! Juist... dan ben ik de nuchtere Hollander die daar dus geen reet van geloofd, en terecht! Eerlijk gezegd doet een pruik en Cubaans pakje het wel leuk voor het totaalplaatje van zo’n final test! 

Bien, ik mijn verhaal voordragen aan “Juana uit Cuba” over een leven wat zij nooit geleefd heeft. Wel blij dat het vermakelijk was! Scheelt, ook Spaans technisch gezien dik in orde! 

Hierna was het vliegen geblazen, niet letterlijk want dan was ik toch echt een dagje ye vroeg, maar fuguurlijk. Van Belén naar huis, omkleden, foto’s met de familie maken, en weer terug naar Belén voor een avondje bij de lerares thuis met de andere vrijwilligers. Authentiek eten, maar wel heel lekker! En fijn gezelschap zo op mijn laatste echt avondje! 

Oh hemel ik ga het niet halen hier het af te ronden, boarden is al even gestart, oeps. 

Bien, jullie hebben nog wat van mij te goed (als ik zin heb... 💋)

Ik kan het zeggen... Tot in Holanda! 

Hasta luego amigos ❤️