Madrid en Lima, schoonheid op eigen wijze 🇪🇸🇵🇪
Hola!
Daar sta ik dan al een goed uur op precies dezelfde 1 bij 1 meter tegel bij gate B29 op Aeropuerto Adolfo Suarez Barajas Madrid te wachten tot we ein-de-lijk mogen boarden... Een half uur (met lichtelijk voorgevoel voor meer dan dat) vertraging heeft deze vlucht geteisterd en de manier waarop er mee omgegaan wordt is al wel helemaal in Zuid-Amerikaanse stijl: tranquillo.
Het typische begin van een nieuwe reis, met nieuwe kansen, en nieuwe avonturen!
Goed, geeft mij wel even de kans om, kijkend door mijn kleine oogjes van vermoeidheid (ik bedoel maar, nachten van tevoren slaap je ook verre van optimaal), wat te vertellen over mijn eerste reisdagje, Madrid!
Ik ben natuurlijk een anderhalf jaar terug al eens op stedentrip naar deze geweldige stad geweest en dat gaf me nu veel opties omdat ik nog vrij aardig wist hoe en wat te doen hier.
De metro is werkelijk ideaal en brengt je overal! In de omgeving rondom Plaza Mayor heerlijk in het zonnetje bij frisse maar warm aanvoelende 15 graden rond gewandeld, een bezoekje gebracht aan het splinternieuwe Estadio Wanda Metropolitano en ‘s avonds, weliswaar keertje een vette bek halen, wat gegeten op het eerder genoemde Plaza Mayor. Er zijn slechtere woensdagmiddagen voor te stellen!
In afwachting van mijn 13 uur durende vlucht richting Lima gaan mijn gedachten, voor hoeverre die nog heel scherp zijn op dit moment, naar mijn vlucht van vanochtend. Hele relaxte vlucht met een landing met een duikvlucht waar onze Hertog in de GelreDome niet aan kan tippen!
Dit zal trouwens wel vaker de stijl van mijn reisverhalen zijn: een mix van achteraf zorgvuldig geschreven teksten en echte reisverhalen, en momentopnames uit zwetende gates, turbelerende vliegtuigen, hobbelende bussen, uit elkaar vallende auto’s, goed, je snapt het, vul maar verder in!
Ook zal ik proberen mijn verhalen enigszins op vaste momenten te uploaden, maar beloven kan ik niet. Ik hou van de kunst der taal en verhaal, maar het is natuurlijk een mooie bijkomstigheid van het echte ervaren hier, maar ik doe het met veel plezier!
Ondertussen vanuit Lima, een heel druk Lima. Beetje gaar van die lange nachtvlucht met veelal zwarte leegte buiten. Maar, en dat vind ik persoonlijk altijd mooi, de laatste 2 uur begon de zon zich te tonen en krijg je al een schitterend beeld van het ruwe Andes Gebergte, waanzinnig!
Momenteel in een taxi die me daadwerkelijk naar mijn eerste hotelletje brengt, eentje in het centrum van de stad, ideaal! Bijkomend feit, Lima Centro is een wijk die op de UNESCO Werelderfgoed lijst staat! Eerst een bus genomen die vanaf de luchthaven naar de gezellige wijk Miraflores ging, ten zuiden van het centrum. Direct een beeld gekregen van allerlei kanten van de stad! Het is chaotisch, met name dat. En het verkeer staat stil, men leest hier de krant achter het stuur, zonder dollen!
De taxichauffeur moest ik even uitleggen waar het hotel was, daar waar ik op moment van dit schrijven ben. Klinkt makkelijk, Google Maps en.... wacht, dat lukte niet, want meneer Fama zijn telefoon was leger dan leeg. In mijn beste Spaans en met behulp van het adres op mijn, gelukkig toch ook geprinte, reserveringsbevestiging kwamen we eruit!
Op mijn kamer nog het een en ander geregeld en toen maar de stad in! Rond het historisch centrum is zo overdag voldoende bezigheid en drukte, typisch Zuid-Amerikaanse drukte! Het is veel pracht en praal wat de gebouwen betreft, daar omheen valt dat dan, zoals vaker in deze landen, heel erg mee. Sterker nog, het is gewoon lelijk. Ik moet vanuit mijn hotelletje langs een van de winkelstraten. Daar valt, naast het grote aanbod fastfood (maar dan lokaal, dat dan weer wel!), heel erg op dat alles zo vervallen oogt, tussen de schitterende gebouwen door! Het wordt allemaal wel goed gemaakt als je de winkelstraat uitloopt en terecht komt op een van de paradepaardjes (ha ha leuk Dylan, staat een standbeeld van een paard) van de stad: Het Plaza San Martín! Het kleine broertje van Plaza de Armas!
Doorlopend komen de verschillen ineens heel duidelijk in beeld. Eerst langs en ook door een half vervallen pand, zou je zeggen... maar het zit er vol bedrijvigheid en kleine nijverheid. Alles wat je kan verzinnen zit er, ieder “straatje” een eigen afdeling. De mensen zijn er wel vriendelijk en lachen, wat moet je ook in die zweterige hitte...
Loop je een straat verder kom je langs de dure hotelketen Sheraton, met aangrenzend een luxueus winkelcentrum, alle merken van de partij!
Het ligt naast elkaar!
Verder ook eigenzinnige kerken, typische straatjes en een heel divers volk gezien. En dat zo in een middagje al!
Het struint wel lekker van parkje naar parkje in een aangenaam klimaat met geluiden van exotische vogels en de geuren van de kleurrijkste bloemen.
Het mag dan wel niet de mooiste stad zijn, het kent van vele kanten wel haar charme!
Nogmaals gezegd, het verkeer is een chaos. Het grappige is dat ze wel busvervoer kennen, maar er zo ontelbaar veel kleine busjes zijn die eigen prijzen hanteren en overal en nergens stoppen en doorgaan, “Ventanilla” genoemd. Deze vind je met name rondom de grootste knelpunten van de stad, en daar kom ik er nogal wat van tegen op weg naar, juist, Estadio Nacional de Peru. Kon ook niet anders als voetbalfanaat, al staat dit stadion symbool voor alle sport!
Leuke is dat erachter direct een enorm park zit (Parque de la Reserva, “Al Circuito Mágico del Agua” momenteel, watershows met de fonteinen) met direct tegenover het stadion een boulevard vol restaurantjes!
Wanneer je dan nog eens verder rond struint merk dat je dat er nog wel meer is wat wij niet zomaar zien in ons landje. Ik werd betrokken in een straatdansact, althans, poging tot. Opzich nog niet zo gekkig, blijft een samba cultuur. Wat het wel gekkig maakt is dat het op een zebrapad was, een zebrapad! En die auto’s maar wachten... scheelt dat ze na het zebrapad ook weer vast zouden staan, maar toch!
Uiteindelijk ben ik die avond terug gegaan naar het Parque de la Reserva voor een van de shows. Absoluut de moeite waard, schitterend dat te mogen aanschouwen! Het is zo heerlijk om al die mensen, stelletjes, gezinnen, alles door elkaar, blij te zien! Het brengt weer liefde in ons leven. Kinderen die dansen door het gras samen op de vrolijke muziek, stelletjes die elkaar een zoen geven, “stoere” zonen die nu best wel met zusjelief op de foto willen (ik weet niks, maar zulke situaties zijn altijd herkenbaar haha)
Nog wat rondlopend langs de pleinen kom ik een man tegen, Pedro is zijn naam. Hij sprak goed Engels, en was al op enige leeftijd, goede uitstraling. Hij moest en zou Engels praten, want dat wilde hij verbeteren. We wandelden zo samen verder en hadden het over Peru, Nederland, studies en banen. De ooit succesvol student Pedro was nu schoonmaker, dag in, dag uit moet hij op zoek naar een plek schoon te maken. Het kan verkeren...
Ik besloot daarop dat het wel goed was voor deze dag. Reizen hakt er wel degelijk in op den duur!
Dag erna toch weer de tekenen van een jetlag, want nee, normaal wordt ik niet tegen 5en in de ochtend wakker uit mezelf... Goed, na wat relaxen, een heerlijke douche de dag maar met een schone lei beginnen! Een ontbijtje bij lokaal koffietentje (uitbesteed door het hotel, maar ook de lokale Peruvianen komen hier, maakt het leuk!) waar, toen ik er was om 7:30 uur, nog weinig mensen waren, maar het werd tegen 8en stukke drukker en je kwam zo weer lekker in de stemming! Iets speciaals als ontbijt? Nee, valt mee, wat ei en zoetbrood, maar eerlijk is eerlijk, dat is lang niet gek! L
Goed, op pad in het historisch centrum! Nu daadwerkelijk naar het beroemde plein van Lima: Plaza de Armas! Het is daadwerkelijk zo mooi en groots als de foto’s doen lijken! Maakt het lastig voor foto’s want ja, welke kant kies je...
Kies je voor de wonderlijke kathedraal? Of toch het statige overheidspaleis? Of toch maar die prachtige gele koloniale panden? En die leuke bloemen en het standbeeld moeten er eigenlijk ook op... HELLUP
In de straatjes eromheen zie je waarom het een UNESCO werelderfgoed wijk is, je stapt weer in het koloniale verleden als je om je heen kijkt naar de gebouwen!
Uiteraard wordt je overladen met toeristen winkeltjes en leuke tentjes voor een drankje. Maakt voor mij ook mooi gelegenheid een goede kop koffie te nemen!
In de straatjes om het Plaza de Armas heen vind je diverse kleinere kerkjes in het roze. Vanuit iedere hoek kom je er eentje tegen! Daarnaast vind je hier het machtige San Francisco klooster met bijbehorende kerk, zeker indrukwekkend!
Oh ja, ook mijn goede daad weer gedaan! Spelletje gespeeld met een vrijwilligster, moest uiteindelijk iets openkrassen en daar stond dan hoeveel Soles ik moest doneren. Hartstikke leuk en 5 Soles (was maximum) gedoneerd voor educatie van Peruviaanse kinderen! Solidariteit ten top!
‘s middags op pad naar Miraflores. Een taxi biedt dan de beste optie in dit chaotische verkeer. Toch is dat dat langzaam rijden zo gek nog niet als je ziet hoe ze over de megarotondes heen vliegen op stukjes dat ze eindelijk ruimte hebben! Verkeerslichten zijn er, maar wat gaat er nu boven eigen inschattingsvermogen! Waarom wachten als het onnodig is!
Mijn taxichauffeur was een jongen gozer en heel spontaan. Was goed voor mijn Spaans weer eens een echt gesprek te hebben, ook al is het weer even het geheugen opfrissen. Hij vertelde van alles over Peru, wist me allerlei filmpjes en foto’s te laten zien van waar ik wel niet heen moest gaan. En oh ja, overal had hij ook nog een vriend zitten met eigen bar, restaurant of hostel, typischer wordt het niet!
Verder bracht hij me ook netjes van A naar B en vermeed hij de Avenida Arequipa. Heel verstandig want daar staat het nog vaster dan de rest van de stad, het is namelijk de toegangsweg van de stad! Het is werkelijk ongelooflijk dat de Avenida Arequipa nog autoloze zondagen kent! De hele dag rijden er dan geen auto’s tot 20:00 uur en is er vrij baan voor fietsers, rolschaatsers, skateboarders, verzin maar! Jammer dat ik hier niet op een zondag ben, had me heel grappig, maar ook indrukwekkend geleken!
Ik schrijf dit aan het einde van de dag, zittend in Parque Kenedy in Miraflores, het centrale park. Om me heen allerlei gedans, muziek, schilders en bovenal gewoon veel mensen! De lampjes gaan aan, zon gaat onder, gezelligheid komt op!
Deze middag heb ik een fietstour gedaan. Persoonlijk ben ik een groot fan van fietsend de straten van de grote steden gaan, en ook deze keer stelde het me alles behalve teleur! Samen met gids Will uit Lima zelf en 2 stellen uit de VS gaan we op pad!
De tour leidt ons langs de diverse wijken van Lima, met als hoofddraad Miraflores en Barranco, verbindend door de Costa Verde van Lima. Hetgeen wat deze stad zo’n bijzonder uiterlijk geeft!
Miraflores is toeristisch en heeft alles wat daarbij hoort. Veel winkels, leuke eettentjes, gezellige parken, de prachtige Costa Verde, veel levendigheid en bovenal natuurlijk veel toeristen. Het is er eigenlijk altijd veilig en dat maakt het zo’n fijne uitvalsbasis voor velen. Het is echter ook gewoon wat zakelijk en erg gericht op toeristen.
Barranco is liefde op het eerste gezicht. Er hangt een andere sfeer en geeft een hele andere energie dan Miraflores. Barranco is de wijk der kunst, der artiesten. Daar waar het vol is van kleurrijke huizen, graffiti kunst, en bomvol muzikanten. Ze willen zich hier onderscheiden van het “grijze Lima” en dat is te zien! Ook hier zijn natuurlijk veel toeristen maar het is er echt heerlijk!
Bij DE ijszaak van Lima ijs gegeten als bonus vanuit de tour. Mooiste is, iedere exotische smaak mag je gewoon proeven! Hier ook een jongen ontmoet uit Lima zelf, Alonso is zijn naam, tijd mee staan praten!
Op de terugweg langs de rustigere straten, achter de drukte langs.
Ik kan niks anders dan zeker deze tour aanraden, Lima Bike Rental & Tours!
Al met al, Lima is een stad van meerdere gezichten, maar absoluut een bijzondere ervaring en komt voor mij, en daar zijn velen het niet mee eens als ik de andere reisblogs moet geloven, echt wel in een mooi rijtje met steden die mij bevielen! Benieuwd hoe de rest van het land zich openbaart en of dat zich nestelen in mijn hart. Morgen ga ik vroeg op pad richting Paracas met haar prachtige kust om daarna richting de oase Huacachina te trekken om te gaan sandboarden, midden in de woestijn!
Voor nu, adios amigos, met de zonnige groetjes uit Lima! 🇵🇪❤️
P.S. Vergeet niet de foto’s in het fotoalbum te bekijken, deze in het het verhaal zijn er maar een paar!
