Off to Chile 🇨🇱

Hola chicos!

Waar blijft de tijd toch! Peru en Bolivia zijn afgesloten en Chili is mijn bestemming de komende dagen. Main point: Santiago de Chile 🇨🇱

Na een dagje relaxen en lekker eten in Cuzco zeg ik het hostel, wat na een week toch aardig als thuis voelt, gedag en neem ik een, zoals alle, goedkope taxi richting de luchthaven.

De luchthaven van Cuzco is klein maar heeft alles wat je nodig hebt, maar ik verdenk ze ervan dat ze stiekem nog 10 jaar geleden leven... Ik had al ingecheckt en de online boardingpass in bezit, maar dat werkte 10 jaar geleden zo niet he, uitprinten die handel!

Dit werd vantevoren dan ook nergens aangegeven, maar gelukkig willen zijn het wel voor me printen! Dit voor de onkostenvergoeding van slecht een kleine €15,-! Schappelijk dacht ik zo...

Na was gedoe over mijn duurste papiertje ooit, ontmoette ik een gepassioneerde Fransman. Waarom gepassioneerd? Omdat mijn Franse vriend het ook niet eens was met het beleid...

Interessante man en zo kwamen we makkelijk het uurtje wachten door!

Vlucht niet zo veel over op of aan te merken, behalve het oudere stel naast me.

De vrouw straalde angst uit met iedere vezel van haar lijf, de man straalde een en al rust uit, maar dan op een extreme manier, alsof het wat hem betreft wel gedaan mag zijn met deze aardse bedoeling.

Sorry, het viel me gewoon op. Verder merkte ik ineens bij mezelf dat je in het donker veel meer het gevoel van de waanzinnige snelheid hebt dan overdag, zeker bij het snijden van de donzige wolken in de duisternis.

Eenmaal boven de wolken waan je je in de hemel. Boven het Andes-gebergte is natuurlijk niks van licht van beneden, dus een sterrenhemel waar je u tegen zegt! En het mooie is, je vliegt er dwars doorheen 💭⭐️

Toch echt wegdromen werd het niet want datzelfde Andes-gebergte zorgt ervoor dat het luchtruim er niet rustiger op wordt.

Na een ruim uurtje op de luchthaven van Lima, het transfer en hop centrum van Zuid-Amerika, en dat blijkt, het is DRUK, en het is toch over 12en midden in de nacht.

Een ouderwetse enorme rij voor het inchecken, stress of je de vlucht wel red zonder als een idioot over die luchthaven te hoeven rennen, langs eettentjes lopen en zien dat mensen uit jouw rij rustig zitten te eten, lachen want ja, je vlucht moet je wel halen, een blik op de borden werpen en zien dat je vlucht dik een uur vertraagd is. Typisch, of niet?

Ik hop snel door, want de vlucht was niet zo interessant.

Eenmaal in Chili geland blijkt dat dit land allemaal wat stricter is. Daar waar ik vanuit Cuzco mijn 2 liter fles water gewoon mee kon nemen, mag je in Chili niks van dierlijke of plant producten importeren. Zeg maar gedag tegen je lekkere appeltjes Dyl.

In Santiago makkelijk openbaar vervoer en toerbussen rijden af en aan naar het centrum. In deze bus direct een Amerikaan leren kennen die hier half jaar gaat studeren, en een andere Amerikaanse die hier permanent leeft. Van haar een gratis OV kaart gekregen, mooi meegenomen!

Eenmaal in het hostel aangekomen, na toch ook nog wel een stuk wandelen, kan ik tot rust komen. Mooi meegenomen, dit hostel straalt een en al rust uit met ruime gemeenschappelijke ruimtes, een mooie tuin en een heerlijk zwembad!

Later die dag stuk door de stad gewandeld, in de enorme hitte. De stad is een stuk Europeser dan hetgeen wat ik tot nu toe heb mogen zien, maar ook dit heeft haar charme!

Wat niet haar charme heeft is dat ik me met de minuut slechter en slechter voelde, met als hoogtepunten een nacht vol retourtjes naar de wc’s en een vuilniszak vol bagger, alles kwam eruit. Dat ene dagje in Cuzco was al een waarschuwing, maar ik ben Dylan, luister daar nooit naar, en dit was de druppel. Een detox nachtje zullen we maar zeggen. 

Desondanks deert het me niet! Oke, een ochtendje bijkomen, maar daarna met mijn Amerikaanse vriend Matt op stap! Langs de mooie pleinen, kleine marktjes, relaxte parken om te eindigen voor wat eten en drinken (non-alcohol) in de hippe buurt Bellavista! 

Heerlijk dagje zo ondanks de ziekte! Op de terugweg nog uren blijven hangen op het Plaza de Armas, dat lekker in de schaduw ligt aan het eind van de dag en het er daardoor heerlijk vertoeven is met zingende en dansende mensen kijken, wat wegdromen en wat na te denken 💭

De avond, die allang zijn intreden had gedaan toen ik terug in het hostel was, bestond uit wat ouwehoeren en het nemen van een heerlijke douche! Beste medicijnen weer fit te worden!

Tussendoor nog mijn ontbijtje, een empanada queso (kaas) en een banaantje, gescoord bij de plaatselijke mini market, heel traditioneel nog gerund door een oud echtpaar!

Ontbijtje? Ja! Dermate vroeg op pad richting Valparaiso dat het ontbijtje van het hostel nog niet te krijgen is, maar mij hoor je niet klagen!

Op tijd op, maar met weer eens een goed doel, en voelde me weer fitter en fitter!

Een goede vent van een gids die ons de hele dag begeleid, een leuke groep en weer wat leuke mensen zodoende leren kennen, uit diverse beroeps- en cultuurtakken!

Eerst Vina del Mar, met een kleine wijnproeverij op de weg ernaartoe. Ja, dat kan hier allemaal in je eerste koffiepauze om 10:00 uur!

Vina del Mar staat voor toerisme in optima forma: mooie stranden, grootse hotels en boulevards en leuke eettentjes! Bij een van die eettentjes een goeie lunch (met een view) gescoord, voordat we daadwerkelijk de middag konden besteden in het pareltje van de Chileense kustlijn: Valparaiso!

Valparaiso was vroeger ooit de belangrijkste haven en handelsstad van Chili, dat aspect is echter een beetje verzonken door de komst van het Panama-Kanaal en de vele andere vormen van transport die zich hebben ontwikkeld. De haven is er wel nog steeds, een boottocht door deze toch nog steeds indrukwekkende haven laat dat duidelijk zien.

Door de jaren heen heeft Valparaiso zich ontpopt op een hele andere manier: kunst.

De stad is een groot openbaar museum van straatkunst en artiesten, een genot om te vertoeven! Je blijft maar kijken en verwonderen!

In de avond weer afgedropt op het Plaza de Armas, waar het heerlijk is in de avond! Daar wat rondkijken, om vervolgens nog een hapje te eten in een, op de feestwijk Bellavista na, vrij rustige en gesloten stad op een zaterdagavond. Geen precieze reden voor, maar de avond ervoor was het rondom Plaza de Armas nog lang gezellig en druk!

Goed, mijn empanada’s smaakte er niet minder om en na wat bijkletsen met het thuisfront zoek ik het hostel op want mijn vlucht naar die andere kustplaats in het oosten, dat toevallig ook nog eens de hoofdstad van Argentinië is, is bij tijds!

Dit laatste schrijf ik trouwens met mijn slaperige oogjes in het vliegtuig, na overigens een heerlijk broodje met gegrilde groente en mozzarella als ontbijt! Ja, een goed broodje is, ondanks de vele andere heerlijke gerechten, moeilijk te vinden, dus voor mij is dit zeker de moeite waard te vermelden! 🤗

Saludos de Chile y hasta luego!

🇨🇱✈️🇦🇷

❤️