Salento en omgeving 🇨🇴

20 maart 2019 - Salento, Colombia

Hola chicos!

Ik zal direct maar bij het begin beginnen, wat een werkelijk slopende nachtbus vanuit Bogota, via Armenia, naar, zoals gezegd, het slaperige Salento.

Het bekende beeld van de bussen

In de vroege ochtend rondlopend richting ons hostel aan de rand van dit toch wel gezellig ogende dorp, valt al op hoe schitterend dit dorpje gelegen is! Tussen de ietwat mysterieuze mistige, maar overweldigende groene bergen waar je rond blijft kijken tijdens je wandeling, heuvel op, heuvel af. 

Bij het hostel onze grote backpacks afgedropt te hebben het kleine centrumpje maar weer in op zoek naar een goede ontbijttent, en die vonden we! 

Klein, maar fijn en gemaakt voor de backpacker. Het ontbijt was ruim in dit gezellige restaurantje vol teksten van alle reizigers die hier hun maaltijd vinden. Naast het goede eten kregen we allerlei informatie over wat te doen naast de welbekende Valle de Cocora, dik pluspunt!

Hip ontbijttentje

Vraag is, wat gingen we dan deze dag doen in DE koffieregio van Colombia... de reis van de koffieboon volgen! 

We wandelen door de vallei naar de bekendste koffieplantage in de regio, genaamd El Ocasa, wat letterlijk zoiets als zonsondergang betekent, waarschijnlijk verwijzend naar de schitterend gelegen plantage op de heuvel waar men de zon kan zien verdwijnen achter de bergen. 

Koffie plukken! #hardewerker

We nemen een tour, worden meegenomen in deze reis en hebben vervolgens een kleine proeverij, daar zeggen we geen nee tegen! 

Best of it, proeverij!

We ouwehoeren nog een tijdje met onze gids voordat we weer doorwandelen naar het nabij gelegen Boquía, een echt dorpje, nou ja, je kan het nauwelijks een dorpje noemen, langs de rivier met vele lokale restaurantjes en campings! We blijven hier voor een goede lunch van wederom een nieuw probeersel van de Colombiaanse keuken, namelijk Patacon. Patacon is gemaakt van de platanos, jullie weten nog wel uit Costa Rica, die uit de kluiten gewassen bananen. Hier worden deze platanos echter weer heel anders bereid, namelijk helemaal plat geslagen, en dermate lang gebakken dat het hard wordt als een taco. Gooi er vervolgens een portie kaas over en wat rijst met tomaten/ui tapenade erbij en Dylan is een blij man! Niek had het in een dermate snel tijdsbestek op dat ik ervan uit ga dat ook hij genoot van deze Colombiaanse lekkernij. 

De zon nam ondertussen meer en meer de overhand en het werd warmer en warmer. Toch moesten we een klein plaatselijk busje, zoals in heel Zuid-Amerika, nemen terug naar Salento. Met name voor Niek toch weer te omschrijven als een nieuwe ervaring, staand met het hoofd gebogen omdat wij weer die lange Hollanders moeten zijn, in dit kleine busje vol Colombianen (hele leuke mensen!) die je aanstaren. Vriendelijk lachen en ze giechelen en lachen wel terug. 

Eind van de middag terug in het mooi gelegen hostel met weids uitzicht, precies op tijd, want de typische tropische buien nemen de overhand en de wolken huilen en huilen. 

De avond was niet al te lang, gezien we beide behoorlijk klaar waren met deze dag die teerde op 3 uurtjes slaap. Wel nog even trucha, oftewel forel, mee kunnen pikken! Is een typisch traditioneel gerecht, met als basis forel en de eerder genoemde patacon. 

Vroeg opstaan, op het dakterras een meer dan prima ontbijtje met uitzicht wegwerken en snel naar het centrale plein van waar de jeeps je richting de daadwerkelijke Valle de Cocora brengen! Ze gaan in theorie ieder half uur maar in de praktijk gewoon simpelweg wanneer een jeep vol is. 

Let’s go with the jeep!

Er zijn 10 plekjes in iedere jeep, 8 in op de bankjes in de bak, en 2, en dat is een aanrader, achterop staand! Je kijkt direct al je ogen uit en je voelt je helemaal vrij met de wind in je haren! 

Een klein half uurtje later komen we op bestemming, Valle de Cocora en op het eind van het ritje zag je al zo nu en dan wat onwerkelijk hoge palmbomen uit de grond komen. Vanaf hier heb je twee opties: 

- korte route naar enkel de vallei;

- lange (15 km) route vanuit de ene vallei, met bergen en dalen, naar de daadwerkelijk palmvallei.

Sportief als wij zijn kozen we daadwerkelijk voor de laatste optie, en zonder spijt! (achteraf dan)

Ik zei iets over een Alpen landschap?

Van Alpenachtige dalen in het begin, met de koeien om je heen in de eindeloze groene weides, tot smalle paadjes langs de Rio Quindio, gelegen in, toch op zijn minst voor het gevoel, tropische omgeving! Langzaam de berg beklimmende, wat op het einde echt helemaal niet meer zo langzaam ging, zo steil, wordt het landschap weer gemoedelijker en uiteindelijk bereik je de top vanwaar een schitterend uitzicht wacht, ware het niet dat het snel dichttrok, gevalletje “shit happens”.

Het dal trekt dicht na onze hike daar

We nemen een goede pauze van dik een uur en raken aan de praat met een Nederlands stel dat we de dag ervoor al ontmoette bij de koffietour. Gezellige en inspirerende mensen, ook deze ontmoetingen maken de reis! 

We dalen snel daarna af naar ons uiteindelijke doel, zoals gezegd, de Valle de Cocora! 

De machtige palmbomen in de daadwerkelijke Cocora Valley

Het zonnetje breekt door, en het is simpelweg genieten geblazen! Zonnebrilletje op en shinen voor wat schitterende kiekjes, maar bovenal toch lekker de billetjes in het gras en ademloos kijken naar dit bijzondere stukje natuur. 

Smile!

We dalen langzaam en genietend verder af, nog wat bijpratend met het Nederlandse stel en eenmaal terug bij, zo wordt het dan genoemd, het dorpje Cocora nemen we nog wat drankjes met weids uitzicht. 

De jeep terug namen we maar net op tijd want eenmaal terug in Salento begon het te gieten en te gieten! Hollands als we zijn trotseren wij deze boosheid der natuur en sprinten stukje voor stukje, van afdakje tot afdakje, terug naar ons hostel. 

Niet altijd zonneschijn

Hier gunnen we onszelf weer even de tijd alles binnen te laten komen en, dat vind ik dan weer belangrijk, te genieten van een welverdiende douche. Die douche is geen echte douche, maar een echte straal. Het geeft het gevoel van een spa, zo heerlijk als dat die straal je rug langzaam masseert als het ware. En dat alles met, en dat is toch enigszins zeldzaam in Colombia, heet water! Deze jongen is als een kind zo blij! 

Met die stemming schrijf ik dit verhaaltje over ons verblijf in Salento, wat met nog een avondje en relaxt ochtendje bijna te einde is. 

Next stop: Het hippe Medellín! 

Groetjes! 

Maatjes op avontuur!

Foto’s