Mexicaanse vibes, ouderwetse oases en bijzondere bomen

23 maart 2020 - San Diego, California, Verenigde Staten

Na deze eerste dagen in LA, een stop in Anaheim, daar we later deze reis nog zouden terugkeren, kwamen we aan in San Diego. San Diego is, qua steden, toch wel fijn favorietje. Er heerst daar zo'n relaxte vibe, met name door de grote Mexicaanse invloed.

De bloemetjes buiten zetten in deze waanzinnige stad Viva San Diego

Het is een stad van uiterste. Ook hier straalt de skyline vol imponerende wolkenkrabbers, maar even verderop is het San Diego Old Town gelegen. 
Downtown San Diego werd vanaf 1880 ontwikkeld, en in de Gaslamp Quarter is het contrast tussen commercieel en traditioneel mooi te ervaren. 

Hello mate!De relaxte vibe zichtbaar 

San Diego was ook de eerste keer dat we op zo'n duidelijke manier te maken kregen met de grote verschillen tussen arm en rijk. Natuurlijk is San Diego een geweldige plek, maar zoals bij iedere grote stad, en zeker in de VS, kan één verkeerde afslag je brengen in straatjes onder de bruggen, waar je echt niet wilt zijn. Je kunt het je voorstellen, straten beheerst door groepen, met een beeld voor vuilnis, golfplaten en vuurtonnen.
Het zet je aan het denken, zoals vaker tijdens het reizen, en daar zit ook een stukje belang van het vormen van jezelf als mens, denk ik. 

San Diego, de grootste grensstad van Amerika, heeft zich door de jaren heen ontwikkeld tot een welvarende en bruisende stad. De tegengestelde wederhelft, de grootste grensstad van Mexico, is Tijuana. Een bezoekje is de moeite waard, maar reizen is soms keuzes maken, en wij kwamen hier helaas niet aan toe. Wie weet later ooit, want als er een plek is die ik moet benoemen waar ik graag terugkeer, staat San Diego hoog op het lijstje!

Van de Mexicaanse sfeer trekken we door, we verlaten de drukte en zien het landschap dor worden, onze volgende stop is de oase Palm Springs.
Palm Springs is een van de twee groene valleien, met dank aan de Colorade River, in dit gortdroge woestijnlandschap. Opvallend in de rit naar dit dorpje, zijn de ontelbaar vele windmolens, in totaal om en nabij de 10.000!

Windmolens Palm Springs

Leuk feitje: Vele sterren trokken in de jaren 20 en 30 richting Palm Springs door haar schitterende ligging en fijne klimaat. Zouden we nu nog sterren spotten? 

Eenmaal aangekomen in Palm Springs, belanden we in een bolwerk vol kleuren, intense kleuren. Een zwembad was geen overbodige luxe, en gaf een heerlijke avond, kijkend naar het kunstige onweer in de verte. Hierover moet ik zeggen, vooral de rest van de familie, wanneer het onweer dichterbij kwam werd ik, ik wil het niet bang noemen, maar dat was het misschien wel. Nee, ik ben soms wat fatalistisch ingesteld, en zie stijlvollere manieren te sterven dan in een zwembad geëlektrocuteerd worden. Desondanks was het echt genieten. 

Vanaf hier trekken we, via het Joshua Tree National Park, door naar Arizona. Nu is het Joshua Tree National Park te mooi om hier simpelweg aan voorbij te gaan. Wellicht zegt het je niks, maar de Joshua Tree is een boom die iedereen wel kent door de typische vorm.

Zo moeder, zo kindersLekker lachen naast zo'n typische boom

Het zijn bijzondere uitzichten, zonder twijfel, dus sla dit zeker niet over! Ondertussen hebben we wel onze reis alweer vervolgd, een reis die tijdens de uurtjes in de auto (een auto die voor ons zo groot was dat ons monden open vielen, maar waarmee we vervolgens het kleintje op de weg waren), ook bijzonder was, met uitgestrekte landschappen om bij weg te dromen, en ook aan de echte Amerikaanse trucks was niet te ontkomen!

Typischer wordt het niet, wat een bakbeest!

Na zo'n drukke dag kom je dan aan in Phoenix, een van de droogste steden ter wereld, en verrassend genoeg...

"In Phoenix regent het gemiddeld een halve dag per jaar..."

  ... was dit ons beeld bij aankomst. It's raining men, hallelujah, it's raining men, amen. 
Donderklappen die gebouwen doen trillen en een bezoekje aan de audicien geen overbodige luxe maken. 

Na slechts een nachtje in deze stad, waar we wel voor het eerst echt heel duidelijk het refill system in de VS ervaarden. Na amper een slokje te hebben geslurpt uit je literglas cola, kregen we simpelweg een nieuwe. Verder geen verspilling hoor...

Onze reis vervolgd zich richting één van de meest memorabele stops van deze reis: The Grand Canyon!

Wát. Een. Uitzicht.In optima forma