Wanderlust in Panama-City

Weekendje Panama-Stad

Eerst dit. Wanderlust: A strong desire to wander or travel and explore the world 🌍💭

Vrijdag 26 oktober in de vroege ochtend had ik mijn wekkertje gezet voor mijn weekendtripje naar de buurtjes, Panama! 

Normaliter is iedereen hier al lang en breed wakker om 6 uur, maar zul je zien, moet je vroeg weg, is niemand wakker. En eerlijk gezegd blijft het toch ongemakkelijk zelf je ontbijtje te maken omdat je toch nooit helemaal zeker weet of dat type brood niet het type brood is wat ze later had willen gebruiken, en noem maar op. Maar goed, gelukkig werd moederlief tegen half 7 ook wakker en had ik mijn welverdiende ontbijtje! Met Pan Dulce! (zoet, plakkerig brood, op Costa Ricaanse wijze bereid, echte aanrader!) 

Iets na 7en op pad naar de bushalte, in de hoop dat mijn gekozen bus dan ook daadwerkelijk de route gaat rijden die ik in gedachten voor me had. Bus was zowaar op tijd en reed keurig de route, en zo kwam ik een klein half uurtje later op Aeropuerto Juan Santa María de San José, dezelfde luchthaven als waar ik aankwam, en dezelfde luchthaven waarvandaan ik over 2 (2 al?!) weken terugvlieg naar ons koude kikkerlandje.

Allerlei doem scenario’s in gedachten gehouden, waarvan geen werkelijkheid werd, was ik flink op tijd op de luchthaven. Dan moet ik mezelf (helaas natuurlijk) met een fijne kop koffie in leven houden... En heb ik tijd om dit eerste stukje tekst op papier te zetten. Of beter gezegd, in mijn notities op te slaan! 📱

Goed, de luchthaven zelf is een kleine hemel voor me: onbeperkt verschillende soorten koffie zijn er te proeven, evenals diverse chocolaatjes met diverse inhoud! Oeh la la...

De vlucht was kort, maar prima, ondanks enkele drastische turbelentie. Ik verzeker je, als ik het drastisch vind, was het dat ook! Een dermate schuddende landing in een dik wolkenpak waarbij je je afvraagt of the wielen of de vleugels eerst de grond gaan raken vat het wel aardig samen! Wel schitterend al die scheepvaart hier die je ziet door toedoen van het welbekende Panama-Kanaal! Een aanvliegroute waarbij de ene kant een ietwat spooky horrorbeeld schetste, en de andere kant een waanzinnige view over de stad! 3 keer raden aan welke kant ik zat... Goed, het spooky horrorbeeld had ook wel wat hoor in combinatie met de hierboven omschreven landing! Wel paar mooie plaatjes kunnen spotten! Ik had mn plekje direct achter de businessclass bemachtigd, oftewel veel beenruimte en zat alleen in de rij, kon lekker liggen! (bij wijze van) 

Ook laten ze zien dat een glaasje sap, kopje koffie en een broodje (met heerlijke gesmolten kaas en spek (ja vegetarisch ingesteld zijn ze hier nog niet echt))echt niet zoveel moeite is, maar toch een welkom gevoel geeft! Op en top!

Dan ben je in Panama, sta je te wachten bij de douane waar je piepjes hoort zoals je die ook hoort bij het gemeentehuis in Apeldoorn. Ben je aan de beurt, krijg je te maken met een eerst hele serieuze man, die niet lacht, je boos aankijkt, en daarna hard begint te lachen en de vrolijkheid den zelve is! Wat vraagjes, een foto, vingerafdruk scan, nog meer vraagjes, wat stempeltjes, nog enkele vraagjes, en ik mocht door met de tekst “Welcome to Panama student Dylan” 🇵🇦

Vervolgens maar een Uber geregeld want openbaar vervoer kennen ze niet en Uber is nog steeds vele malen goedkoper dan een normale taxi! En ik had een praatgrage local die het een en ander kon vertellen, altijd fijn als je rit toch zo’n dikke 45 minuten duurt, net zo lang als je hele vlucht! Hahaha

De highway rondom de stad is letterlijk de afscheiding tussen jungle en ghetto. Achter de ghetto’s ligt dan weer het business centre en daarachter het oude Panama (Casco Viejo) en de zee! 

Ik kan je vertellen, nu heb ik enkel de taxirit gehad, maar dit is een totaal andere wereld dan Costa Rica of wat specifieker haar hoofdstad San José. Dit is een wereldstad.

Snel op stap! Direct maar een goede wandeling is de klamme hitte, want die is er zeker, pfoe! Half uurtje later was ik, na een wandeling door een lange en uiterst luidruchtige, lees wel vrolijk luidruchtig, winkelstraat met heel veel kleur, was ik in Casco Viejo, zeg maar het oude Panama-Stad. Het is, zoals men zegt, vrolijk, relax, authentiek en er hangt een goede vibe! Hier eventjes mezelf flink verwend na even heerlijk rond te dwalen (in positieve zin) in dit leuke stukje Panama-Stad. Hierna een rooftop opgezocht voor een fijn drankje en hapje, want happy hour duurt hier eindeloos! 3 Long Island Ice Tea, waarvan de achterliggende gedachte van de naam me nog steeds onduidelijk is, een kaasfondue en een werkelijk prachtig uitzicht, zo’n uitzicht waarbij je heerlijk uren kan staren en weg kan dromen, verder ontmoette ik een groepje van 4 studenten, 3 Franse en 1 Costa Ricaanse, waarvan ook nog eens 2 jongens! Zij studeren (de Fransen voor 1 jaar)

aan de Universidad de San José en wonen relatief dicht bij waar ik leef in Costa Rica, wat een toeval! Met hen een drankje gedaan en nog een pizzaatje gegeten en heel eind langs een prachtig park langs de baai gewandeld. Met name in de avond geweldige uitzichten, met perfect klimaat, in de rust den zelve tussen de chaos van deze wereldstad! Ik wordt echt beetje verliefd op deze stad, nu al...  

Dag 2, wat wandelen, en mijn Hop On Hop Off bus tour gebruiken, ideaal om een rondje te maken, van alles te zien en te keizen waar verder rond te kijken! Bij deze tour waarbij we op Isla Flamengo, prachtige plek, een lange lunchstop maakte leerde ik Holley, een Engelse, kennen! Zij is pas net in Panama, maar gaat in deze stad een jaar (!) leven voor haar werk, very impressive! En eerlijk, daarnaast ook een heel gezellig persoon en samen de middag doorgebracht en mooie plekjes, zo ook het Casco Viejo weer, want dat blijft een topplekje in de stad! 

In de avond maar alleen op stap, een hapje eten en daarna richting de andere zijde van de stad: Business District.

Wat rondwandelen, het is namelijk in de avond werkelijk genieten qua klimaat,

en uiteindelijk een cocktail in de omgeving van het Megapolis, genaamd Marbella District. Het is werkelijk zo indrukwekkend, en werkelijk de tegenpool van Casco Viejo. Er is hier luxe en geld, vooral dat. Hieruit blijkt toch echt dat ook Panama-City een bubbel is die ver verwijderd is van de realiteit van zeg maar alles buiten deze stad in het land. 

Ik schrijf dit stukje over deze avond nu ter plekke en mijn Mojito Panameña wordt geserveerd door een van de vele leuke serveersters, helemaal in Halloween Style 💀🎃 

Sorry Robin, moest het even zeggen!

Serveersters echter die al het spontante en vrolijke missen, zeg maar alles wat Casco Viejo wel had, maar dat kan natuurlijk ook toevallig zijn. Ze lachte nog net wel, wonder boven wonder. 

De drankjes en locatie zijn verder natuurlijk top en eerlijk gezegd vermaak ik me ook best met mensen kijken, want het ene pracht en praal na het andere komt voorbij gehuppeld. Daarnaast ook een paar wagens langs zien rijden waar je u tegen zegt!

Zondag dan, een ontbijtje in het zonnetje met Vitesse livescore, een fijn begin. Gelukkig pakte mijn cluppie ook nog 3 puntjes! Vervolgens zondagochtend vibes en chillen in het rooftop zwembad. Het is werkelijk zo rustgevend om in de chaos van deze stad zo te kunnen liggen en genieten van de skyline en de zee, met de drukte in de verte ver beneden je 💭

Dan de drukte maar in, of nou ja, niet echt. Ik besloot de Cerro Ancón te beklimmen, de heuvel midden in de stad waarvandaan je zo gezegd een schitterende view over zowel de stad als het Panama kanaal hebt. Goed, dat klonk niet verkeerd in de oren, dus ging ik op stap. En ja, 3,5 km verder en 250 meter hoger, was het uitzicht daadwerkelijk adembenemend! Je ziet al de plekjes waar je rondliep en ook hier krijg je dat rustgevende gevoel van de rust boven en de chaos beneden. Of kwam dat gewoon omdat ik me helemaal het leplaserus zweette...

Goed, daarna weer de Hop On Hop Off bus in, richting the shopping mall Albrook. Niet omdat ik zo graag daar heen ga, maar het is toch een indrukwekkend staaltje bouwwerk in deze metropool, het was lunchtijd en keertje een vette hap had ik stiekem wel zin in en het lag toch op de route! 

Daarna Ciasco Viejo weer in, wat rondwandelen, en daarna Tantalo rooftop weer op, dezelfde tent als vrijdagavond! Leuk is dat mijn serveerster, een vrolijke, hele spontane, normale meid, me herkende en we even bijkletsten. Eigenlijk was zij alles wat de serveersters van de dag hiervoor niet hadden, en de locatie is ook nog eens geweldig! 

Na wat Balboa’s en Atlasjes (lokale bier) en heerlijk maaltje met vis, want dat moet hier echt aan de Pacifische kust vind ik het mooi geweest en loop maar weer eens het goede half uur door het park langs de kust terug naar het hotel. En geloof me, ik ga dit zo missen, ik voel me echt op en top hier en deze vibe, dit uitzicht ga ik missen. Verder valt het op dat het, zo rond een uur of 9 in de avond, nog waanzinnig druk is met locals. Er is veel muziek en er zijn veel kraampjes, gezellige boel! En ze kijken niet vreemd of raar naar mij, als toerist. 

Goed bezweet en al op zoek naar de douche, die koud was. Alhoewel, na een minuut of 5 werd ie ineens goddelijk heet!  Zo eindigt de dag toch wel toepasselijk.

Dag erna flink ontbijten, wat relaxen, wat rondneuzen en de shuttle richting de luchthaven. Wat vliegt zo’n weekend voorbij!

Vergeet niet de foto’s te bekijken die ik nog ga toevoegen/toegevoegd zijn!

En nog even... 

Deze stad laat je weer ouderwets dwalen, terecht komend in situaties die je niet van tevoren bedenkt, waarin je geleefd wordt in de positive zin. Deze stad laat je weer beseffen hoe klein plekje ikzelf maar in neem, hoe relatief het leven is, en daardoor hoe belangrijk het is er iets mee te doen. Het mooie is, het dwalen leidt je naar nieuwe wegen, nieuwe kansen, die laten zien wat te doen. Je ziet wat je ziet en leeft het moment. Wie leeft, ziet veel; wie reist, ziet meer. 

Wanderlust: A strong desire to wander or travel and explore the world 🌍💭

Gegroet ❤️